[:nl]
Franziska Schervier 1819 – 1876
Zij werd op 3 januari 1819 geboren in de Duitse stad Aken als dochter van een industrieel. Haar peetoom was keizer Frans I van Oostenrijk. Clara Fey ( 1894: feest 8 mei ) en Paulina von Mallinckkrodt ( 1881: feest 30 april ) waren schoolvriendinnen van haar. In 1845 stichtte zij de Congregatie van Arme Zusters van Sint Franciscus. Zij deden aan allerlei vormen van liefdewerk.
Zo stond Franziska zelf aan het hoofd van vrouwentuchthuizen en heropvoedingsgestichten. De orde verspreidde zich in Duitsland en de Verenigde Staten.
Op leeftijd van 55 jaar overleed Franziska Schervier op 14 december 1876 in haar woonplaats.
Op 14 september in 1896 was ze plechtig in de kapel van het nieuwe moederbedrijf van de Arme Zusters overgebracht naar Aken.
Op 28 april 1974 werd Franziska Schervier in een feestelijke liturgie in de St.Pieter ’s Basiliek in Rome door paus Paulus VI zalig verklaard. In 2008 werd de heiligverklaring proces begonnen.
De warme band van Franziska Schervier met Dora Visser
Een voorzegging van genezing van Franziska Schervier door Dora Visser
Een voorzegging van een genezing, die Dora doet en die Kerkhof op schrift stelt, betreft de algemeen-overste van de arme zusters Franciscanessen in Aken. Tussen Dora en deze zuster Franziska ( FranziskavSchervier uit Aken ) bestaat een warme geloofsband. De overste en haar medezusters bezoeken Dora en haar zuster Johanna regelmatig en over-en-weer betrekken zij elkaar in hun gebeden. Op een gegeven moment wordt zr. Franziska echter ernstig ziek. Doodziek! Vanuit Aken komt een koerierster naar Gendringen om dit aan Dora te vertellen en om haar gebed te vragen. Dora is zeer verslagen over deze boodschap en gaat meteen voor haar in gebed. In extase vertelt zij kapelaan Kerkhof kort daarop dat Moeder Maria haar het volgende advies gegeven heeft: ‘…. Men moet witte boommos opzoeken, in een zakje naaien en dit op de borst van de zieke leggen. Maakt haar dit bekend. En het zal ook goed zijn, dat Gij (Kerkhof) derwaarts gaat om met de overste te spreken…….’ Kapelaan Kerkhof schrijft het advies op en geeft dit aan de koerierster mee terug.
In Aken vindt men het echter een ‘vreemde’ raad en men durft de zieke niets van dat ‘witte boommos’ te vertellen. Bij zijn bezoek aan Aken krijgt Kapelaan Kerkhof te horen, dat de zusters het een nogal zonderlinge tip hadden gevonden, maar dat zij die ochtend het witte boommos toch waren gaan zoeken. De Kapelaan vertelt de doodzieke zr. Franziska dat Moeder Maria aan Dora tijdens een extase heeft medegedeeld dat zij weer zal herstellen……….. ‘En waarlijk’, aldus Kerkhof in zijn dagboek….’Ik sprak geheel den avond met deze zieke zonder dat het haar hinderde of vermoeide, en nog dien zelfden avond stond zij op en gevoelde de ziekte geweken, tot groote verwondering der zusters en tevens tot grote blijdschap, maar nog meer verwonderden zich de geneesheren. En ziet: Franziska was spoedig weder geheel hersteld en kon haar vele en moeilijke werkzaamheden weer hervatten en heeft nog langer geleefd dan Dora zelve. Zij is een half jaar na Dorothea Visser gestorven . Wat nu de genezing betreft; dit laten wij hier weder in het midden; maar zeker is het alweer dat Dora ook de deze wonderdadige genezing vooruit gezegd heeft, wat wij alleen hier maar willen constateren’, aldus de kapelaan, die bij herhaling stelt dat het een merkwaardig verhaal is dat hij te vertellen heeft, maar dat hij uitsluitend weergeeft wat: ……….’hijzelf heeft meegemaakt en persoonlijk ondervonden…….'[:en]
Franziska Schervier 1819 – 1876
This daughter of an industrialist was born on 3 January 1819 in the German city of Aachen. Her godfather was Emperor Frank I of Austria. Clara Fey (died 8 May 1894) and Blessed Paulina von Mallinckrodt (1881, Feast Day 30 April) were her school friends. In 1845 she founded the Congregation of the Poor Sisters of St Francis. They did all sorts of charity work.
Thus Franziska stood at the helm of refuges for women and houses of correction. The order spread in Germany and the United States.
Franziska Schervier died on 14 December 1876 at the age of 55 in her place of residence.
She was solemnly transferred to the chapel of the new mother house of the Poor Sisters in Aachen on 14 September 1896.
Franziska Schervier was beatified by Pope Paul VI in a festive liturgy in St Peter’s Basilica, Rome, on 28 April 1974. The canonisation process began in 2008.
The warm-hearted relationship between Franziska Schervier and Dora Visser
A premonition by Dora Visser of the healing of Franziska Schervier
A premonition of a healing, made by Dora and recorded in writing by Kerkhof, concerns the Superior General of the Poor Sisters of St Francis in Aachen. There is a warm faith connection between Dora and this sister (Franziska Schervier from Aachen). The Superior and her co-sisters visit Dora and her sister regularly and they pray for each other. At one point in time Sr Franziska becomes gravely ill. Critically ill! A messenger comes from Aachen to Gendringen to inform Dora of this and to ask her prayers. Dora is shocked by this message and immediately begins to pray. Soon after, Dora tells Fr Kerkhof that in an ecstatic moment Mother Mary has given her the following advice: “Gather white tree moss, sow it into a small bag and lay it on the chest of the patient. Tell her this. And it will also be good that you (Fr Kerkhof) will go there to speak with the Superior”. Fr Kerkhof writes the advice down and gives it to the messenger to bring back.
In Aachen, the remedy is considered strange and no-one dares to tell the patient of anything to do with “white tree moss”. Upon his visit, Fr Kerkhof hears that the sisters considered it an odd advice, but that they even so that morning had gone looking for white tree moss. The curate tells the critically ill Sr Franziska that in an ecstasy Mother Mary had told Dora that she would recover. “And”, as Kerkhof records in his journal, “I spoke with this patient the whole evening without hindering or tiring her. And, that same evening, feeling the illness subsiding, she got up, to the great amazement of her sisters, not to mention their joy, and the even greater wonder of the doctors. And behold! Franziska very quickly recovered, and could resume her many and difficult duties, and even lived longer than Dora herself: she died half a year after Dorothea Visser. As to the healing, I will make no comment, but all I want to say is that it is certain that Dora also predicted this miraculous healing.” The curate emphasises repeatedly that he has a remarkable story to tell, but that he only says that which “he has experienced himself and personally encountered”.
[:]